School of Earth Sciences - Research Publications
Permanent URI for this collection
Search Results
1 - 10 of 14
-
ItemNo Preview AvailableSocial Status and Its Relationship to Non-specific Stress at Late Iron Age Non Ban Jak, Northeast Thailand(University Press of Florida, 2020-05-21)The rise of social inequality is a key development in human history and is linked to deteriorating health. These associated health impacts are poorly understood for Iron Age (420 B.C.–A.D. 500) northeast Thailand. To clarify this issue we investigate whether social status differences influence non-specific stress at the site of Non Ban Jak (A.D. 300–800), which comprises two separate burial mounds. These mounds are thought to represent the neighborhoods of two distinct social groups at the site. Quantitative analyses were used to explore differences in grave goods among the adults of Non Ban Jak (N = 47). Long bone lengths, ages at death, and linear enamel hypoplasia (LEH) were examined to explore differences in non-specific stress on the basis of age, sex, burial mound, and mortuary phase. Results demonstrated that older adults of both sexes, males of all ages, and west mound individuals received greater grave good quantities and may therefore have been of higher social status. West mound individuals were taller and had a lower prevalence of LEH compared to those from the east mound. Although female LEH prevalence and mortality were reduced relative to males, decreasing stature over time and high neonatal mortality indicated greater female stress. Lower-status individuals may therefore have suffered increased stress relative to those of higher status. Artifactual and epigraphic evidence supports the suggestion of sex- and class-based status differences at Non Ban Jak, legitimized and perpetuated through the adoption of residential burial and new religious ideologies. การปรากฎขึ้นของความไม่เท่าเทียมทางสังคมเป็นพัฒนาการสำคัญอย่างหนึ่งในประวัติศาสตร์มนุษยชาติและเชื่อมโยงกับสุขภาพที่เสื่อมลง ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสุขภาวะที่เกี่ยวเนื่องกับความไม่เท่าเทียมทางสังคมในสมัยเหล็ก (ประมาณ ๒,๔๐๐ – ๑,๕๐๐ ปีมาแล้ว) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือนี้ยังมีน้อย ดังนั้น เพื่อสร้างความเข้าใจให้ชัดเจนในเรื่องนี้ เราจึงได้ศึกษาตรวจสอบว่าความแตกต่างด้านสถานะทางสังคมมีอิทธิพลต่อความตึงเครียดหรือไม่ ทั้งนี้ เราใช้หลักฐานทางโบราณคดีจากแหล่งโบราณคดีโนนบ้านจาก (กำหนดอายุระหว่าง ๒,๓๐๐ – ๑,๒๐๐ ปีมาแล้ว) ซึ่งมีเนินหลุมฝังศพ ๒ เนิน เราเชื่อว่าเนินดินหลุมฝังศพทั้งสองเนินนี้เป็นแหล่งฝังศพของกลุ่มคน ๒ กลุ่มที่เป็นเพื่อนบ้านกันหรือมีความใกล้ชิดทางสังคม เราใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงปริมาณในการศึกษาตรวจสอบความแตกต่างของวัตถุอุทิศที่พบร่วมกับหลุมฝังศพของคนในวัยที่เป็นผู้ใหญ่ นอกจากนี้ เรายังวิเคราะห์ความยาวของกระดูกแขน-ขา อายุเมื่อตาย และการเสื่อมผุของเคลือบฟัน เพื่อตรวจสอบระดับความแตกต่างของความตึงเครียดตามเพศ อายุ/วัย กลุ่มสังคม และช่วงเวลา ผลการศึกษาพบว่าผู้ใหญ่วัยสูงอายุทั้งเพศหญิงและชาย ผู้ชายทุกวัย และกลุ่มคนจากเนินฝังศพด้านตะวันตกมีจำนวนวัตถุอุทิศมากกว่ากลุ่มคนจากเนินฝังศพทางตะวันออก และดังนั้นคนที่ถูกฝังในเนินดินฝังสพทางตะวันตกอาจจะมีสถานภาพสูงกว่าคนที่ถูกฝังในเนินดินหลุมฝังศพทางตะวันออก คนที่ถูกฝังในเนินดินหลุมฝังศพทางตะวันตกมีร่างกายที่สูงกว่าและมีการเสื่อมผุของเคลือบฟันน้อยกว่าคนที่ฝังที่เนินดินทางตะวันออก และแม้ว่าการเสื่อมผุของเคลือบฟันและอัตราการเสียชีวิตของผู้หญิงลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ชาย แต่ผู้หญิงก็มีส่วนสูงเฉลี่ยลดลง และมีอัตราการเสียชีวิตของทารกในครรภ์สูงขึ้นตามช่วงเวลาซึ่งอาจจะแสดงว่าผู้หญิงมีชีวิตความตึงเครียด และคนที่มีสถานภาพทางสังคมต่ำก็มีความตึงเครียดมากกว่าคนที่มีสภาพทางสังคมที่สูงด้วย หลักฐานประเภทโบราณวัตถุและจารึกโบราณสนับสนุนว่าความแตกต่างทางสถานภาพทางสังคมและเพศที่แหล่งโบราณคดีโนนบ้านจากเกิดขึ้นและดำรงอยู่ดังจะสะท้อนให้เห็นจากการฝังศพในที่อยู่อาศัยและการเข้ามาของระบบความเชื่อทางศาสนาอันใหม่
-
ItemDating the megalithic culture of laos: Radiocarbon, optically stimulated luminescence and U/Pb zircon results(PUBLIC LIBRARY SCIENCE, 2021-03-10)The megalithic jar sites of Laos (often referred to as the Plain of Jars) remain one of Southeast Asia's most mysterious and least understood archaeological cultures. The sites, recently inscribed as UNESCO World Heritage, host hollowed stone jars, up to three metres in height, which appear scattered across the landscape, alone or clustered in groups of up to more than 400. Until now, it has not been possible to estimate when the jars were first placed on the landscape or from where the stone was sourced. Geochronological analysis using the age of detrital zircons demonstrates a likely quarry source for one of the largest megalithic jar sites. Optically Stimulated Luminescence (OSL) dating suggests the jars were positioned at the sites potentially as early as the late second millennium BC. Radiocarbon dating of skeletal remains and charcoal samples places mortuary activity around the jars from the 9-13th century AD, suggesting the sites have maintained ritual significance from the period of their initial placement until historic times.
-
ItemMadeleine Colani's Megaliths of Upper Laos(Barcaray International, 2019)
-
ItemNo Preview AvailableRecent excavations at a Megalithic jar site in Laos: site 1 revisited(Antiquity Trust, 2016)
-
ItemExcavating among the megaliths: recent research at the "Plain of Jars' site 1 in Laos(CAMBRIDGE UNIV PRESS, 2019-08)Abstract
-
ItemResearch at megalithic jar site 52 and the discovery of new jar sites in Xiang Khouang Province, Laos(Springer, 2020)Ban Phakeo is a village in central Laos near which 415 megalithic jars and other associated lithic objects were discovered. There are over 80 such sites known in central Laos and this site was assigned the number 52 in the Lao National Inventory. Site 52 was excavated in eight discrete locations. Prospection was undertaken in the surrounds of Site 52 leading to the discovery of several previously undocumented sites which appear to be quarries or transport sites. The present paper focuses on the archaeological excavations undertaken at Site 52 and the newly discovered sites presenting the results of this research.
-
ItemPlain of Jars. Researching a newly inscribed World Heritage site(Thames Works, 2020)
-
ItemThe Mysterious Megalithic Jars of Central Laos(The Asian Arts Society of Australia, 2016)
-
ItemMEGALITHIC JAR SITES OF LAOS: A COMPREHENSIVE OVERVIEW AND NEW DISCOVERIES(Indo-Pacific Prehistory Association, 2018)The megalithic jar sites of central Laos remain one of Southeast Asia's archaeological enigmas. These sites, more than 90 known to date, comprise large stone jars, discs, apparent lids and imported boulders located in elevated positions on hillslopes, mountain ridges or saddles. While the sites were first noted in the late 19th century, the first systematic research at these sites only began in the 1930s with the work of Madeleine Colani. Since that time, attempts to understand the culture that created the jars, their distribution and purpose have been limited not least because of the presence of unexploded ordnance (UXO) dating to the conflict in Indo-China in the 1960s and '70s. Renewed archaeological research by the authors commenced in 2016. This paper provides an inventory of known sites, matching historical accounts with more recent survey and lastly lists new sites identified in the recent research programme.
-
ItemJars of the jungle: A report on newly discovered and documented megalithic jar sites in Lao People’s Democratic Republic(Springer Science and Business Media LLC, 2020-07)Xieng Khouang and neighboring provinces in Central Laos are home to a vast megalithic landscape featuring large stone jars, discs, and imported boulders located in elevated positions. Sites were first noted in the late nineteenth century, with systematic recording commencing in the 1930s. Despite subsequent survey efforts and more recent excavations, many previously noted sites remain unconfirmed and others undiscovered, limiting our understanding of the geographic extent of the jar sites and the culture that created the jars. Here we present the results of a 2019 survey across Xieng Khouang Province which led to the documentation of 15 previously unreported megalithic sites and one potential habitation site. With the inclusion of the survey data, the Lao PDR Government database of jar sites will grow from 83 to 102, with 94 of the sites now geo-located.